81:1
هنگامی که آفتاب تابان تاریک شود.
81:2
و هنگامی که ستارگان آسمان تیره شوند (و فرو ریزند).
81:3
و آن گاه که گوهها به رفتار آیند.
81:4
و آن گاه که شتران ده ماهه آبستن را (که نزد عرب بسیار عزیز است) به کلی رها کنند.
81:5
و هنگامی که وحوش (و طیور نیز به عرصه قیامت) محشور شوند.
81:6
و هنگامی که دریاهای آب (چون آتش سوزان) شعله‌ور گردد.
81:7
و هنگامی که نفوس خلق همه با همجنس خود در پیوندند.
81:8
و هنگامی که از دختران زنده به گور شده باز پرسند.
81:9
که (آن بی گناهان) به چه جرم و گناه کشته شدند؟!
81:10
و هنگامی که نامه اعمال خلق گشوده شود.
81:11
و هنگامی که آسمان را از جای بر کنند.
81:12
و هنگامی که آتش دوزخ را سخت بیفروزند.
81:13
و هنگامی که بهشت را (به اهلش) نزدیک سازند.
81:14
در آن هنگام (که روز قیامت است) هر نفسی هر آنچه بر خود حاضر کرده همه را بداند.
81:15
چنین نیست (که منکران قرآن پندارند) قسم یاد می‌کنم به ستارگان باز گردنده.
81:16
که به گردش آیند و در مکان خود رخ پنهان کنند.
81:17
قسم به شب تار هنگامی که روی جهان را تاریک گرداند.
81:18
و قسم به صبح روشن وقتی که دم زند (و عالم را به روی خود بیفروزد).
81:19
(قسم به این آیات) که همانا قرآن کلام رسول بزرگوار حق (جبرئیل) است.
81:20
که فرشته با قوّت و قدرت است و نزد خدای مقتدر عرش با جاه و منزلت است.
81:21
و در آنجا فرمانده فرشتگان و امین وحی خداست.
81:22
و رسول عصر شما هرگز دیوانه نیست.
81:23
و او امین وحی را در افق اعلای مشرق درست مشاهده کرد.
81:24
و این رسول شما بر وحی از عالم غیب بخل نمی‌ورزد (و شما را از علم وحی خود آگاه می‌سازد).
81:25
و قرآن او هرگز کلام شیطانی مردود نیست.
81:26
پس شما به کجا می‌روید؟
81:27
این (قرآن عظیم) جز پند و نصیحت اهل عالم هیچ نیست.
81:28
تا هر که از شما بندگان بخواهد راه راست (حق پرستی و سعادت ابد) پیش گیرد.
81:29
و شما (کافران، راه حق را) نمی‌خواهید مگر خدای آفریننده عالم بخواهد.