53:1
قسم به ستاره چون فرود آید.
53:2
که صاحب شما (محمّد مصطفی ص) هیچ گاه در ضلالت و گمراهی نبوده است.
53:3
و هرگز به هوای نفس سخن نمی‌گوید.
53:4
سخن او هیچ غیر وحی خدا نیست.
53:5
او را (جبرئیل) همان (فرشته) بسیار توانا (به وحی خدا) علم آموخته است.
53:6
همان ملک مقتدری که به خلقت کامل (و صورت ملکوتی بر رسول) جلوه کرد.
53:7
و آن رسول در افق اعلا (ی کمال و مشرق انسانیت) بود.
53:8
آن گاه نزدیک آمد و بر او (به وحی حق) نازل گردید.
53:9
(بدان نزدیکی که) با او به قدر دو کمان یا نزدیکتر از آن شد.
53:10
پس (خدا) به بنده خود وحی فرمود آنچه که هیچ کس درک آن نتواند کرد.
53:11
آنچه (در غیب عالم) دید دلش هم به حقیقت یافت و کذب و خیال نپنداشت.
53:12
آیا (شما کافران) با رسول بر آنچه (در شب معراج) به چشم مشاهده کرد ستیزه می‌کنید؟
53:13
و یکبار دیگر هم او را (یعنی جبرئیل را) رسول مشاهده کرد.
53:14
در نزد (مقام) سدرة المنتهی (که آن درختی است در سمت راست عرش که منتهای سیر عقلی فرشتگان و ارواح مؤمنان تا آنجاست و بر مقام بالاتر آگاه نیستند).
53:15
بهشتی که مسکن متقیان است در همان جایگاه سدره است.
53:16
چون سدره را می‌پوشاند (از نور عظمت حق) آنچه که احدی از آن آگه نیست.
53:17
چشم (محمّد ص از حقایق آن عالم) آنچه را باید بنگرد بی هیچ کم و بیش مشاهده کرد.
53:18
آنجا از بزرگتر آیات حیرت‌انگیز پروردگارش را به حقیقت دید.
53:19
آیا دو بت بزرگ لات و عزّای خود را دیدید (که بی اثر است).
53:20
و منات سومین بت دیگرتان را دانستید (که جمادی بی‌نفع و ضرر است).
53:21
آیا شما را فرزند پسر و خدا را دختر است؟
53:22
اگر چنین بودی باز هم تقسیمی ناروا و نادرست بودی.
53:23
این بتها جز نامهایی که شما و پدرانتان بر آنها نهاده‌اید چیز دیگری نیست و خدا هیچ دلیلی بر (معبودیت) آنها نازل نفرموده؛ مشرکان چیزی غیر گمان باطل و هوای نفس فاسد خود را پیروی نمی‌کنند با آنکه از جانب خدایشان هدایت بر آنها آمد.
53:24
آیا برای آدمی هر چه آرزو کند حاصل می‌شود؟
53:25
در صورتی که (انسان مالک هیچ نیست و) دنیا و آخرت همه ملک خداست.
53:26
و بسیار ملک در آسمانها هست که شفاعتشان سودمند نیست جز به امر خدا و بر آن کس که خدا بخواهد و از او خشنود باشد.
53:27
آنان که به آخرت ایمان ندارند فرشتگان را نام دختران خدا نهادند.
53:28
و حال آنکه هیچ علم به آن ندارند و جز در پی گمان و پندار نمی‌روند و ظنّ و گمان هم در فهم حق و حقیقت هیچ سودی ندارد.
53:29
پس از هر کسی که از یاد ما (و قرآن ما) رو گردانید و جز زندگانی دنیای فانی را نخواست به کلی اعراض کن.
53:30
منتهای علم و فهم این مردم تا همین حد است، خدا به حال آن که از راه حق گمراه شد و آن که هدایت یافت کاملا آگاه است.
53:31
و آنچه در آسمانها و زمین است همه ملک خداست (و حکم اعمال خلق با اوست) تا بدکاران را به کیفر رساند و نیکوکاران را پاداش نیکوتر عطا کند.
53:32
آنان که از گناهان بزرگ و اعمال زشت دوری کنند مگر آنکه کمی (یعنی گناه صغیره‌ای یا تخیّل و وسوسه‌ای به غلبه طبیعت و عادت) از آنها سر زند، که مغفرت پروردگارت بسیار وسیع است، او به حال شما آگاه‌تر است آن گاه که شما را از خاک زمین آفرید و هنگامی که در رحم مادرها جنین بودید، پس خودستایی مکنید، او به حال هر که متّقی (و در خور ستایش) است از شما داناتر است.
53:33
(ای رسول) دیدی آن کس را که روی (از جنگ احد) بگردانید؟
53:34
و اندک صدقه‌ای داد سپس به کلّی قطع احسان کرد؟ (مفسّرین گفتند: آیات مربوط به عثمان است که شتری با بار به عبد اللّه سعد داد که در محشر بار گناه عثمان را به دوش گیرد).
53:35
آیا علم غیب نزد اوست و او (به احوال آن جهان) بیناست (که می‌داند رفیقش می‌تواند بار گناه او را به دوش گیرد).
53:36
یا که آگه نشد به آنچه (راجع به مجازات) در تورات موسی عمران است؟
53:37
و هم در صحف ابراهیم خلیل وفادار؟
53:38
که هیچ کس بار گناه دیگری را (در قیامت) به دوش نخواهد گرفت.
53:39
و (نمی‌داند) اینکه برای آدمی جز آنچه به سعی و عمل خود انجام داده (ثواب و جزایی) نخواهد بود؟
53:40
و اینکه البته پاداش سعی و عمل او را (در دنیا و برزخ) به وی بنمایند.
53:41
سپس (در آخرت) پاداش کامل آن را به او بدهند.
53:42
و اینکه کار خلق عالم به سوی خدا منتهی می‌شود.
53:43
و هم اوست که (بندگان را) شاد و خندان سازد و غمین و گریان گرداند.
53:44
و هم اوست که بمیراند و باز زنده فرماید.
53:45
و اوست که خلق را (برای انس با هم) جفت نر و ماده آفریده است.
53:46
از نطفه‌ای آفریده که (از مردان به رحم زنان) می‌ریزد.
53:47
و هم بر اوست که ایجاد نشأه آخرت کند.
53:48
و هم اوست که (بندگان را) بی‌نیاز کند و سرمایه (هر سعادت) بخشد.
53:49
و هم اوست آفریننده ستاره شعری (پس آفریننده را پرستید نه ستاره را).
53:50
و هم اوست که نخستین قوم عاد را هلاک ساخت.
53:51
و قوم ثمود را، و هیچ باقی نگذاشت.
53:52
و پیش از اینان قوم نوح را که ظالم و سرکش‌تر بودند هلاک گردانید.
53:53
و شهرهای قوم لوط را واژگون ساخت.
53:54
تا آنکه بر آنها عذابی بسیار سخت احاطه کرد.
53:55
پس (ای بشر) به کدام یک از نعمتهای پروردگارت جدل و انکار می‌کنی؟
53:56
این رسول هم مانند رسولان پیشین ترساننده خلق (از قهر خدا) است.
53:57
روز قیامت بسیار نزدیک شده است.
53:58
هیچ کس غیر خدا آن روز را آشکار نتواند ساخت.
53:59
آیا از این سخن تعجب می‌کنید،
53:60
و (به فسوس و مسخره بر آن) می‌خندید و (به روزگار سخت خود) نمی‌گریید،
53:61
و شما سخت غافلید (از این خواب غفلت برخیزید و).
53:62
بعد از این به سجده و عبادت خدا پردازید.