78:1
آنها از چه چیز از یکدیگر سؤال می‌کنند؟!
78:2
از خبر بزرگ و پراهمیّت (رستاخیز)!
78:3
همان خبری که پیوسته در آن اختلاف دارند!
78:4
چنین نیست که آنها فکر می‌کنند، و بزودی می‌فهمند!
78:5
باز هم چنین نیست که آنها می‌پندارند، و بزودی می‌فهمند (که قیامت حق است)!
78:6
آیا زمین را محل آرامش (شما) قرار ندادیم؟!
78:7
و کوه‌ها را میخهای زمین؟!
78:8
و شما را بصورت زوجها آفریدیم!
78:9
و خواب شما را مایه آرامشتان قرار دادیم،
78:10
و شب را پوششی (برای شما)،
78:11
و روز را وسیله‌ای برای زندگی و معاش!
78:12
و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم!
78:13
و چراغی روشن و حرارت‌بخش آفریدیم!
78:14
و از ابرهای باران‌زا آبی فراوان نازل کردیم،
78:15
تا بوسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم،
78:16
و باغهایی پردرخت!
78:17
(آری) روز جدایی، میعاد همگان است!
78:18
روزی که در «صور» دمیده می‌شود و شما فوج فوج (به محشر) می‌آیید!
78:19
و آسمان گشوده می‌شود و بصورت درهای متعددی درمی‌آید!
78:20
و کوه‌ها به حرکت درمی‌آید و بصورت سرابی می‌شود!
78:21
مسلّماً (در آن روز) جهنّم کمینگاهی است بزرگ،
78:22
و محل بازگشتی برای طغیانگران!
78:23
مدّتهای طولانی در آن می‌مانند!
78:24
در آنجا نه چیز خنکی می‌چشند و نه نوشیدنی گوارایی،
78:25
جز آبی سوزان و مایعی از چرک و خون!
78:26
این مجازاتی است موافق و مناسب (اعمالشان)!
78:27
چرا که آنها هیچ امیدی به حساب نداشتند،
78:28
و آیات ما را بکلی تکذیب کردند!
78:29
و ما همه چیز را شمارش و ثبت کرده‌ایم!
78:30
پس بچشید که چیزی جز عذاب بر شما نمی‌افزاییم!
78:31
مسلّماً برای پرهیزگاران نجات و پیروزی بزرگی است:
78:32
باغهایی سرسبز، و انواع انگورها،
78:33
و حوریانی بسیار جوان و هم‌سن و سال،
78:34
و جامهایی لبریز و پیاپی (از شراب طهور)!
78:35
در آنجا نه سخن لغو و بیهوده‌ای می‌شنوند و نه دروغی!
78:36
این کیفری است از سوی پروردگارت و عطیه‌ای است کافی!
78:37
همان پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است، پروردگار رحمان! و (در آن روز) هیچ کس حق ندارد بی اجازه او سخنی بگوید (یا شفاعتی کند)!
78:38
روزی که «روح» و «ملائکه» در یک صف می‌ایستند و هیچ یک، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمی‌گویند، و (آنگاه که می‌گویند) درست می‌گویند!
78:39
آن روز حق است؛ هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش برمی‌گزیند!
78:40
و ما شما را از عذاب نزدیکی بیم دادیم! این عذاب در روزی خواهد بود که انسان آنچه را از قبل با دستهای خود فرستاده می‌بیند، و کافر می‌گوید: «ای کاش خاک بودم (و گرفتار عذاب نمی‌شدم)!»