96:1
به‌نام خداوندت كه جهان را آفريد بخوان.(1)
96:2
خداوندى كه انسان را از نطفه آفريد(2)
96:3
بخوان و بدان كه خداوندت از همه كريم‌تر است.(3)
96:4
خداوندت كسى است كه به‌وسیله قلم ياد داد.(4)
96:5
و به انسان آنچه را نمى‌دانست ياد داد.(5)
96:6
اين‌طور كه فكر مى‌كنند نيست، چون انسان هر وقت خود را بى‌نياز ببيند حتماً طغيان مى‌كند (هر كار كه دلش بخواهد مى‌كند).(6 و 7)
96:7
اين‌طور كه فكر مى‌كنند نيست، چون انسان هر وقت خود را بى‌نياز ببيند حتماً طغيان مى‌كند (هر كار كه دلش بخواهد مى‌كند).(6 و 7)
96:8
بازگشت همه پيش خداوند توست.(8)
96:9
آيا او را ديدى كه وقتى بنده‌اى نماز مى‌خواند از اين كار منعش مى‌كرد؟(9 و 10)
96:10
آيا او را ديدى كه وقتى بنده‌اى نماز مى‌خواند از اين كار منعش مى‌كرد؟(9 و 10)
96:11
اگرچه او در راه راست باشد يا مردم را به‌تقوى امر كند؟(11 و 12)
96:12
اگرچه او در راه راست باشد يا مردم را به‌تقوى امر كند؟(11 و 12)
96:13
آيا ديدى كه انكار مى‌كند و رو برمى‌گرداند؟(13)
96:14
آيا نمى‌داند كه خدا هر كارى را مى‌بيند؟(14)
96:15
اين‌طور كه فكر مى‌كنند نيست. اگر از اين كار دست بر ندارد پيشانى آدم دروغگوى خطاكار را مى‌گيريم.(15 و 16)
96:16
اين‌طور كه فكر مى‌كنند نيست. اگر از اين كار دست بر ندارد پيشانى آدم دروغگوى خطاكار را مى‌گيريم.(15 و 16)
96:17
و او بايد همفكرانش را به‌كمك بخواند.(17)
96:18
ما هم نگهبانان جهنم را مى‌خوانيم.(18)
96:19
از چنين آدمى اطاعت نكن و سجده كن و تقرب پيدا كن.(19)