80:1
چهره در هم کشید و روی برتافت...
80:2
از اینکه نابینایی به سراغ او آمده بود!
80:3
تو چه می‌دانی شاید او پاکی و تقوا پیشه کند،
80:4
یا متذکّر گردد و این تذکّر به حال او مفید باشد!
80:5
امّا آن کس که توانگر است،
80:6
تو به او روی می‌آوری،
80:7
در حالی که اگر او خود را پاک نسازد، چیزی بر تو نیست!
80:8
امّا کسی که به سراغ تو می‌آید و کوشش می‌کند،
80:9
و از خدا ترسان است،
80:10
تو از او غافل می‌شوی!
80:11
هرگز چنین نیست که آنها می‌پندارند؛ این (قرآن) تذکّر و یادآوری است،
80:12
و هر کس بخواهد از آن پند می‌گیرد!
80:13
در الواح پرارزشی ثبت است،
80:14
الواحی والاقدر و پاکیزه،
80:15
به دست سفیرانی است
80:16
والا مقام و فرمانبردار و نیکوکار!
80:17
مرگ بر این انسان، چقدر کافر و ناسپاس است!
80:18
(خداوند) او را از چه چیز آفریده است؟!
80:19
او را از نطفه ناچیزی آفرید، سپس اندازه‌گیری کرد و موزون ساخت،
80:20
سپس راه را برای او آسان کرد،
80:21
بعد او را میراند و در قبر پنهان نمود،
80:22
سپس هرگاه بخواهد او را زنده می‌کند!
80:23
چنین نیست که او می‌پندارد؛ او هنوز آنچه را (خدا) فرمان داده، اطاعت نکرده است!
80:24
انسان باید به غذای خویش (و آفرینش آن) بنگرد!
80:25
ما آب فراوان از آسمان فرو ریختیم،
80:26
سپس زمین را از هم شکافتیم،
80:27
و در آن دانه‌های فراوانی رویاندیم،
80:28
و انگور و سبزی بسیار،
80:29
و زیتون و نخل فراوان،
80:30
و باغهای پردرخت،
80:31
و میوه و چراگاه،
80:32
تا وسیله‌ای برای بهره‌گیری شما و چهارپایانتان باشد!
80:33
هنگامی که آن صدای مهیب [= صیحه رستاخیز] بیاید، (کافران در اندوه عمیقی فرومی‌روند)!
80:34
در آن روز که انسان از برادر خود می‌گریزد،
80:35
و از مادر و پدرش،
80:36
و زن و فرزندانش؛
80:37
در آن روز هر کدام از آنها وضعی دارد که او را کاملاً به خود مشغول می‌سازد!
80:38
چهره‌هائی در آن روز گشاده و نورانی است،
80:39
خندان و مسرور است؛
80:40
و صورتهایی در آن روز غبارآلود است،
80:41
و دود تاریکی آنها را پوشانده است،
80:42
آنان همان کافران فاجرند!