80:1
چهره در هم کشید و روی گردانید،
80:2
از اینکه آن مرد نابینا نزد او آمد!
80:3
تو چه می دانی شاید او [در پرتو تعالیم اسلام از آلودگی] پاک و پاکیزه شود
80:4
یا متذکّر [حقایق] گردد و آن تذکر او را سود دهد؛
80:5
اما کسی که خود را ثروتمند نشان می دهد
80:6
تو به او روی می آوری [و نسبت به وی اهتمام می ورزی]
80:7
در حالی که اگر او نخواهد خود را [از آلودگی های باطنی و عملی] پاک کند تکلیفی بر عهده تو [نسبت به او] نیست؛
80:8
و اما آنکه شتابان نزد تو آمد
80:9
در حالی که [از پروردگارش] می ترسد،
80:10
تو [با روی گردانی] از او به دیگران می پردازی.
80:11
این چنین [برخوردی شایسته] نیست، بی تردید این آیات قرآن مایه پند است.
80:12
پس هرکه خواست از آن پند گیرد،
80:13
در صحیفه هایی است ارزشمند
80:14
بلند مرتبه و پاکیزه
80:15
در دست سفیرانی
80:16
بزرگوار و نیکوکار.
80:17
مرگ بر انسان، چه کافر و ناسپاس است!
80:18
[خدا] او را از چه چیز آفریده؟
80:19
از نطفه ای [ناچیز و بی مقدار] آفریده است، پس او را [در ذات، صفات و اندام] اندازه لازم عطا کرد.
80:20
آن گاه راه [هدایت، سعادت، خیر و طاعت] را برایش آسان ساخت.
80:21
سپس او را میراند و در گور نهاد،
80:22
و سپس چون بخواهد او را زنده می کند.
80:23
این چنین نیست [که وظیفه اش را انجام داده باشد] هنوز آنچه را به او دستور داده به جا نیاورده است.
80:24
پس انسان باید به خوراکش با تأمل بنگرد
80:25
که ما [از آسمان] آب فراوانی فرو ریختیم.
80:26
سپس زمین را [به صورتی سودمند] از هم شکافتیم.
80:27
پس در آن دانه های فراوانی رویاندیم،
80:28
و انگور و سبزیجات
80:29
و زیتون و درخت خرما….
80:30
و بوستان های پر از درخت تناور و بزرگ
80:31
و میوه و چراگاه
80:32
تا مایه برخورداری شما و دام هایتان باشد.….
80:33
پس زمانی که آن بانگ هولناک و مهیب در رسد،
80:34
روزی که آدمی فرار می کند، از برادرش….
80:35
و از مادر و پدرش….
80:36
و از همسر و فرزندانش
80:37
در آن روز هرکسی از آنان را کاری است که او را به خود مشغول می کند [تا جایی که نمی گذارد به چیز دیگری بپردازد.]
80:38
در آن روز چهره هایی درخشان و نورانی است
80:39
خندان و خوشحال….
80:40
و در آن روز چهره هایی است که بر آنان غبار نشسته
80:41
[و] سیاهی و تاریکی آنان را فرا گرفته است؛….
80:42
آنان همان کافران بد کارند.